De nieuwe rage op kanogiebied is Extreme Slalom. Op steeds meer plaatsen op de wereld wordt geëxperimenteerd met slalomwedstrijden die in "dikke" boten of op "dik water" gevaren worden. Er worden grote vervallen gevaren of extreem wilde passages, waarbij 10 tot 15 poortjes (of enkele paaltjes) overwonnen dienen te worden.

Natuurlijk is dit slalomvaren zoals het ooit bedoeld is, of zoals het ontstaan is: De slalompaaltjes zijn niet de het doel bij een wedstrijd, ze geven slechts aan welke route je moet afleggen over het wilde water om de wedstrijd te winnen. Hopelijk zullen extreme slalom en slalom elkaar gaan versterken en aanvullen. Het zou de schakel kunnen zien die de link tussen recreatief wildwatervaren en de Olympische slalom herstelt.

Een goed voorbeeld van een sxtreme slalom is te via Epic.TV bij een wedstrijd op de Little White River in Washington.

Ook in New-Zealand is een leuke extreme slalom gevaren op de Kaituna falls.
Maar iets eenvoudigere en toegankeijker is de extreme slalom in Llangollen.  Meer informatie is ook te vinden op www.extremeslalom.com.

Voor de Nederlandse situatie geldt dat er natuurlijk creatief omgegaan moet worden met extreme slalom, maar van de andere kant zijn er natuurlijk best manieren te bedenken die te combineren zijn. Wat te denken van een Extreme slalom als kwalificatie voor een boatercross finale? Of een extreme slalom waarin niet alleen poortjes maar ook nog "harde-obstakels" overwonnen dienen te worden.

Ook op vlak water kan je een mooie start bouwen waar je een wedstrijd mee kan beginnen. Het gaat er om, dat we als slalomvaarders een brug slaan naar de recreatieve vaarders. Niet door ze weg te stoppen in een fun-klasse, maar door een platform te maken waar de plastic boten kunnen schitteren.